Badanie GDx – wskazania i przebieg

Na badanie GDx są wysyłani najczęściej pacjenci z podejrzeniem jaskry lub z już zdiagnozowaną chorobą. Ale istnieje też kilka innych sytuacji, w których ta metoda odgrywa ważną rolę. Co dokładnie można sprawdzić podczas badania GDx i jaki jest przebieg całej procedury? Dowiesz się z treści tego wpisu.

Badanie GDx – dla kogo?

Badanie GDx pozwala na ocenę włókien nerwowych siatkówki, a dokładniej – sprawdzenie ich grubości. Niebezpieczeństwo dla wzroku stanowi tzw. ich ścieńczenie, prowadzące do zaniku, lub inne patologiczne zmiany. O badaniu GDx mówi się najczęściej w kontekście jaskry wtórnej lub pierwotnej, ponieważ właśnie to schorzenie w większości przypadków odpowiada za destrukcyjny wpływ na włókna nerwowe siatkówki.

Nazwa badania pochodzi od terminu glaucoma detection oznaczającego wykrywanie jaskry. Istnieją dwie główne wersje tej metody diagnostycznej:

· GDx VCC (Variable Corneal Compensation)
· GDx ECC (Enhanced Corneal Compensation)

Wskazaniem do wykonania badania GDx będzie zatem zbyt wysokie ciśnienie w oku. Stan pacjentów z rozpoznaną jaskrą powinien być regularnie kontrolowany. Dlatego badanie GDx służy do śledzenia zachodzących w gałce ocznej zmian i ewentualne dostosowanie terapii.

Badanie GDx jest istotną częścią profilaktyki zdrowia oczu, dlatego lekarze kierują na nie osoby z grupy ryzyka. Należą do nich pacjenci, u których istnieją obciążenia genetyczne (gdy choroba występowała u najbliższych krewnych). Wskazaniem do badania GDx jest także podeszły wiek oraz duża krótkowzroczność.

Wskazania do badania GDx

Badanie GDx jest wykorzystywane w przypadku innych schorzeń (niekoniecznie okulistycznych), które także mają negatywny wpływ na nerw wzrokowy:

• cukrzyca
• podejrzenie nowotworów oczodołu lub mózgu
• stwardnienie rozsiane
• zapalenie nerwu wzrokowego
• neuropatia niedokrwienna
• druzy tarczy nerwu wzrokowego
• choroba Alzheimera

Nieprawidłowości w obszarze włókien nerwowych mogą być spowodowane urazem mechanicznym, dlatego badanie GDx jest wskazane po różnego rodzaju wypadkach lub uszkodzeniach.

Jak wygląda badanie GDx?

Z technicznego punktu (nomen omen) widzenia, badanie GDx polega na obrazowaniu struktur nerwu wzrokowego przy zastosowaniu laserowej polarymetrii światła składowego (SLP). W ten sposób możliwe jest sprawdzenie jakiej grubości są włókna nerwowe znajdujące się w obszarze tarczy nerwu wzrokowego.

Badanie GDx trwa nie dłużej niż 10 minut i jest w całości bezdotykowe. Nie wymaga powiększania źrenicy, a więc nie wiążą się z nim żadne tymczasowe zaburzenia widzenia. Osoba poddana badaniu GDx siada przed aparaturą i układa brodę na stabilnym oparciu. Procedura polega na wykonaniu skanu prawego i lewego oka. Jest to bezbolesne i nieodczuwalne dla pacjenta.

Interpretacja wyników badania GDx należy do specjalisty, ponieważ ich rezultat należy oceniać, biorąc pod uwagę także inne parametry. Dopiero przy zestawieniu wszystkich danych możliwe jest ostateczne określenie stanu wzroku.

Badanie GDx – cena

Cena badania GDx w różnych placówkach i miastach w Polsce mieści się w przedziale od 100 do 200 zł.

 

 

Bibliografia:

1. F. Badala, K. Mahdavi, D. Raoof, N. Leeprechanon, S. Law, J. Caprioli, Optic disk and nerve fiber layer imaging to detect glaucoma [w:] American Journal of Ophthalmology 2007 Nov;144(5) (dostęp: 8.05.2024).
2. S. Da Pozzo, M. Fuser, O. Vattovani, G. Di Stefano, G. Ravalico, GDx-VCC performance in discriminating normal from glaucomatous eyes with early visual field loss [w:] Graefe's Archive for Clinical and Experimental Ophthalmology, November 2005, Volume 244 (dostęp: 8.05.2024).
3. N. Reus, H. Lemij, Diagnostic accuracy of the GDx VCC for glaucoma [w:] Ophthalmology 2004 Oct;111(10) (dostęp: 8.05.2024).
4. E. Jones-Odeh, C. Hammond, How strong is the relationship between glaucoma, the retinal nerve fibre layer, and neurodegenerative diseases such as Alzheimer's disease and multiple sclerosis? [w:] Eye/ London 2015 Ot;29(10)