Neowaskularyzacja rogówki – na czym polega?

Neowaskularyzacją rogówki nazywamy patologiczne zmiany w przednim odcinku oka w postaci naczyń krwionośnych. Ich skutkiem są zaburzenia w przezierności oka i upośledzenie ostrości widzenia. Proces ten może mieć związek z powikłaniami po niektórych operacjach okulistycznych. Sprawdź na czym polega neowaskularyzacja i co ją wywołuje.

Czym jest neowaskularyzacja rogówki

Neowaskularyzacja rogówki polega na tworzeniu się naczyń krwionośnych, których nie powinno być. Cechą zdrowej rogówki jest przezroczystość. Jest to warunek konieczny dla prawidłowego widzenia, a rogówka w układzie optycznym oka pełni ważną rolę w skupianiu promieni światła na siatkówce. Wszelkie zaburzenia w przezierności rogówki powodują problemy z wyraźnym widzeniem (porównaj to z bielmem na oku). Prawidłowa budowa tej zewnętrznej warstwy oka charakteryzuje się brakiem naczyń krwionośnych i limfatycznych.

Neowaskularyzacja – przyczyny

Przyczyną neowaskularyzacji może być wiele czynników. Bezpośrednio odpowiada za to niedotlenienie rogówki, do tego zaś może dojść z powodu:

• długotrwałych stanów zapalnych oka (takich jak zapalenie rogówki)
• infekcji oka (bez względu na źródło zakażenia: wirusowe, grzybicze czy bakteryjne)
• zespołu Sjögrena
• dystrofii Fuchsa
• schorzeń układu odpornościowego (takich jak toczeń)
• uszkodzeń oka (urazów, ciała obcego w oku)
• powikłań po operacjach okulistycznych (np. po przeszczepieniu rogówki – neowaskularyzacja zwiększa ryzyko odrzutu)
• błędów popełnianych w trakcie korzystania z soczewek kontaktowych

(jeśli interesuje Cię ta metoda korekcji wad wzroku – zapraszamy do sklepu Bezokularow.pl).

Jak dochodzi do neowaskularyzacji?

Neowaskularyzacja jest wynikiem złożonego procesu, który następuje w strukturach oka jako reakcja na niedotlenienie rogówki. Do prawidłowego funkcjonowania wszystkich warstw gałki ocznej niezbędne są substancje odżywcze i tlen. Produktem przemiany materii narządu wzroku jest kwas mlekowy, który przy prawidłowym utlenieniu jest odprowadzany. W wyniku niedotlenienia następuje kumulacja kwasu mlekowego, co skutkuje obrzękiem oraz stymulacją czynników wywołujących wytwarzanie naczyń krwionośnych.

Jakie są objawy neowaskularyzacji rogówki?

Objawem neowaskularyzacji odczuwanym przez pacjenta, jest pogorszenie ostrości wzroku. Wytworzone w rogówce naczynia krwionośne utrudniają dostęp światła do siatkówki oka, zewnętrzna warstwa gałki ocznej traci swą transparentność.

Jeśli neowaskularyzacja jest wywołana stanem zapalnym, objawem jest także ból oka, podrażnienie, zaczerwienienie oraz inne objawy występujące przy zapaleniach gałki ocznej.

Neowaskularyzacja – jakie badania trzeba wykonać?

Pierwszym badaniem w kierunku diagnostyki neowaskularyzacji jest badanie w lampie szczelinowej. Dzięki niemu okulista może zaobserwować wszelkie zmiany w przednim odcinku oka. Rozpoznanie neowaskularyzacji wymaga oceny stadium obrzęku, wysięków lipidowych, rozmiaru i specyfiki powstałych naczyń.

W diagnostyce neowaskularyzacji wykorzystuje się także angiografię rogówkową oraz mikroskop konfokalny. Zaawansowane badania mają na celu rozpoznanie wieku naczyń, ponieważ jest to istotna cecha, od której zależy wybór terapii leczniczej.

Czy możliwe jest leczenie neowaskularyzacji?

Leczenie neowaskularyzacji jest możliwe, ale jak w wielu innych sytuacjach kluczowe jest szybkie rozpoznanie przyczyny zaburzeń. Na wczesnym etapie schorzenia medycyna ma szerszy zakres możliwości, a rokowania w leczeniu są wyższe. Dlatego pamiętaj, by nie ignorować symptomów stanów zapalnych lub pogorszenia widzenia z nieznanego powodu.

W leczeniu neowaskularyzacji rogówki na wczesnym etapie, stosowane są steroidowe krople do oczu. Hamują one procesy zapalne i powstrzymują powstawanie nowych zmian. W bardziej zaawansowanych przypadkach lekarz może na określony czas zalecić niesteroidowe leki przeciwzapalne.

Dużą szansą dla osób dotkniętych neowaskularyzacją rogówki jest terapia inhibitorami VEGF, które skutecznie ograniczają patologiczny proces.
Oprócz działania zachowawczego, w leczeniu neowaskularyzacji wykorzystuje się także nowoczesną metodę chirurgii okulistycznej – laseroterapię.

 

Bibliografia:

1. J. Chang 1 , E. Gabison, T. Kato, D. Azar, Corneal neovascularization [w:] Current Opinion in Ophthalmology 2001 Aug.;12(4) (dostęp: 12.06.2024).
2. Y. Zheng, A. Kaye, A. Boker, R. Stewart, A. Tey, i inni, Marginal corneal vascular arcades [w:] Investigative Ophthalmology & Visual Science 2013 Nov 15;54(12) (dostęp: 12.06.2024).
3. N. Spiteri, V. Romano, M. Brunner, B. Steger, S. Kaye, The Management of Corneal Neovascularisation – Update on New Clinical Data and Recommendations of Treatment [w:] European Ophthalmic Review, 2016;10(2):86–93 (dostęp: 12.06.2024).
4. R. Kirwan, Y. Zheng, A. Tey, D. Anijeet, H. Sueke, S. Kaye, Quantifying changes in corneal neovascularization using fluorescein and indocyanine green angiography [w:] American Journal of Ophthalmology 2012 Nov;154(5) (dostęp: 12.06.2024).